Kunnen er ooit méér dan 21 miljoen Bitcoin ontstaan?

Een van de bekendste basisprincipes van Bitcoin (BTC) is de limiet van 21 miljoen munten. Dit maximum, vastgelegd door bedenker Satoshi Nakamoto in de code van het netwerk, garandeert dat er nooit meer dan 21 miljoen BTC in omloop komen. Die grens maakt Bitcoin schaars. In combinatie met de halveringscyclus is die schaarste ook nog eens voorspelbaar.

Toch vragen sceptici zich af of de limiet van 21 miljoen wel zo onaantastbaar is. Kan die worden aangepast? En wat zou dat betekenen voor het Bitcoin-netwerk?

Wat is een hard cap en waarom is die belangrijk?

Een harde limiet, of ‘hard cap’, verwijst naar de maximale voorraad van een cryptomunt. Voor Bitcoin (BTC) ligt die grens op 21 miljoen munten. Ongeacht de vraag of de inspanningen van miners, er zullen er nooit meer bijkomen.

De waarde van deze limiet zit in de absolute schaarste die het creëert. Net als goud is Bitcoin beperkt beschikbaar. Maar in tegenstelling tot goud kan de voorraad niet plotseling toenemen door nieuwe vondsten of technologische innovaties in de mijnbouw. Deze digitale schaarste maakt Bitcoin aantrekkelijk als waardeopslag en versterkt het vertrouwen in het netwerk.

Voor investeerders is vooral de voorspelbare halving belangrijk. Daarbij halveert de uitgifte van nieuwe munten volgens een vast schema, ongeveer elke vier jaar.

Hoeveel munten zijn er nu?

Inmiddels zijn er ruim 19,8 miljoen Bitcoins gemined. Er blijven dus nog minder dan 1,2 miljoen munten over die via mining op de markt komen. Omdat de uitgifte steeds trager verloopt, wordt de grens van 21 miljoen pas in 2140 bereikt.

Die harde limiet maakt Bitcoin wezenlijk anders dan traditionele valuta. Centrale banken kunnen in tijden van crisis extra geld drukken, wat vaak leidt tot inflatie en afnemende koopkracht. Bitcoin kent daarentegen een vaste bovengrens.

Satoshi Nakamoto ontwierp dit model bewust om digitale schaarste te creëren, als alternatief voor inflatiegevoelige fiatvaluta. Grote cryptomunten zoals Ethereum (ETH) en Solana (SOL) hebben geen vaste bovengrens en hanteren een ander monetair beleid.

Toch is er in de loop der jaren wel discussie geweest. In de beginjaren vroegen ontwikkelaars zich af of miners voldoende gemotiveerd zouden blijven wanneer alle munten zijn gedolven. Volgens Nakamoto zouden transactiekosten dan voldoende inkomsten moeten genereren.

De zogenoemde blocksize wars in 2017 lieten zien hoe moeilijk zelfs kleine wijzigingen in de code zijn. Een verhitte discussie over de maximale blokgrootte leidde tot een splitsing en de geboorte van Bitcoin Cash. Dit toont hoe lastig consensus is, zelfs over relatief technische onderwerpen die minder fundamenteel zijn dan de hard cap.

Mogelijke gevolgen van een aanpassing

Mocht er ooit een poging worden gedaan om de harde limiet van 21 miljoen te verhogen, dan zouden de gevolgen groot zijn. Ten eerste zou het vertrouwen in Bitcoin ernstig worden aangetast. De waarde van de munt is immers gebaseerd op de zekerheid van schaarste. Het is dus zeer onwaarschijnlijk dat een dergelijk idee van de grond zou komen.

Mocht een deel van de gemeenschap toch voorstander hiervan zijn, zou dit tot een harde splitsing binnen het netwerk leiden, een zogenaamde hard fork. Daarbij ontstaan twee aparte blockchains: één die vasthoudt aan de oorspronkelijke regels en één die de aanpassing doorvoert. De geschiedenis leert dat dergelijke afsplitsingen zelden dezelfde waarde of brede steun behouden als de originele Bitcoin-keten.

Het beste voorbeeld van zo’n hardfork is de hard fork van Ethereum in 2016. Na een hack werden miljoenen ETH gestolen. De community besloot een hard fork door te voeren om de gestolen fondsen terug te draaien. Dat leidde tot een splitsing: het nieuwe netwerk bleef doorgaan als Ethereum (ETH), terwijl een deel van de gebruikers de oude keten voortzette onder de naam Ethereum Classic (ETC).

De kans op een dergelijke hard fork van het Bitcoin netwerk lijkt vandaag de dag, nu Bitcoin zich gevestigd heeft als een serieus financieel asset, echt nihil. Ontwikkelaars, miners en node-operators spelen hierin een cruciale rol. Zij zien zichzelf als hoeders van de kernprincipes van Bitcoin en hebben weinig belang bij het loslaten van de schaarste. Ook institutionele partijen, hebben een steeds grotere invloed, en zij zouden moeite hebben om een aangepaste variant te omarmen. 

De 21 miljoen grens als DNA van Bitcoin

De limiet van 21 miljoen is het DNA van Bitcoin. Het is een belofte dat de munt nooit door extra aanbod wordt uitgehold. Dat vertrouwen maakt Bitcoin aantrekkelijk voor zowel particuliere als institutionele beleggers die bescherming zoeken tegen inflatie.

In theorie is de grens aanpasbaar, omdat het slechts een regel in de code is. In de praktijk is de kans daarop nihil. De community ziet de schaarste als fundament van het netwerk. Elke poging tot wijziging zou leiden tot verdeeldheid, verlies van vertrouwen en waarschijnlijk tot een minder succesvolle afsplitsing.

De 21 miljoen grens is daarmee meer dan een getal. Het is de kern van Bitcoin’s identiteit en de belofte die de munt onderscheidt van traditionele valuta en andere cryptoprojecten. Juist die onveranderbare schaarste maakt Bitcoin uniek, betrouwbaar en misschien wel het best presterende financiële product ooit.

Claim vandaag nog €10 gratis en betaal geen handelskosten over de eerste €10.000!

Grijp deze unieke kans met Newsbit en Bitvavo door nu een account aan te maken via de knop hieronder. Stort slechts €10 en ontvang direct €10 gratis. Bovendien kun je 7 dagen lang zonder kosten handelen over je eerste €10.000 aan transacties. Start vandaag nog en profiteer direct van de groeiende populariteit van crypto!

Maak je account en Claim je €10 gratis.

Mis deze kans niet om direct te profiteren van de groeiende populariteit van Crypto!