Vrijwel alle centrale banken overwegen digitale valuta

Het concept van Central Bank Digital Currencies (CBDC’s) is voor veel mensen erg vaag. Het is nog steeds niet altijd even duidelijk wat overheden en centrale banken precies willen met deze volledig digitale nationale valuta. Toch blijkt bijna elke centrale bank er onderzoek naar te doen. Tegen 2030 moeten er naar schatting al 24 worden uitgegeven.

93% onderzoekt digitale valuta

Dat schrijft de Bank of International Settlement (BIS) in een onderzoeksrapport. Eén van de taken van de BIS is dat het onderzoek doet naar wat er gebeurt in de economie. Het instituut heeft tussen oktober en december van vorig jaar 86 centrale banken wereldwijd gevraagd naar wat zij precies doen op het vlak van CBDC’s en wat hun motivatie is voor het uitgeven van een dergelijke munt. In tegenstelling tot de meeste cryptocurrencies staat bij een CBDC de centrale bank namelijk achter het roer.

Momenteel zijn er vier centrale banken die al een volledig digitale munt uitgeven, namelijk de Bahama’s, de oostelijke Caribische eilandstaten, Jamaica en Nigeria. Daarnaast hebben centrale banken van verschillende landen al in verschillende stadia proefprojecten lopen. Zo krijgen Chinese overheidsmedewerkers al betaald in de digitale yuan.

Er bestaan twee soorten CBDC’s. ‘Retail-CBDC’s’ zijn voor consumenten, en ‘wholesale-CBDC’s’ zullen financiële instituten gebruiken om transacties te doen met  elkaar. Op het moment werkt het financiële systeem ook al grotendeels zo, maar nu staan de transacties nog niet op een blockchain.

Volgens de BIS is de verwachting dat er in 2030 in totaal 24 digitale fiat-valuta zullen zijn, namelijk 15 retail-CBDC’s en 9 wholesale-CBDC’s. Daarnaast doet maar liefst 93% van alle centrale banken onderzoek naar een digitale munt.

Centrale banken hebben genoeg beweegredenen

Verder zijn er signalen dat veel van deze instituten nog allesbehalve klaar zijn; 68% zegt niet binnenkort al klaar te zijn om er één uit te geven. Slechts 18% wil al zo’n munt binnen de komende drie jaar (dus tussen 2023 en 2026) introduceren.

Toch worden er wel duidelijke redenen genoemd voor de ontwikkeling, zoals financiële stabiliteit en efficiëntie van betalingen in het binnenland en tussen verschillende landen.

Zelfs binnen het Europees Parlement is er namelijk sprake van discussie, omdat het niet voor iedereen duidelijk is wat het praktisch nut van een digitale euro precies is. Blijkbaar is dat bij de onderzochte centrale banken minder het geval.