De wereld van online gokken wordt in toenemende mate gedomineerd door een technologische krachtpatser: blockchain. Internationaal is de crypto casino-industrie uitgegroeid tot een miljardenmarkt, gedreven door de vraag naar snellere transacties en meer privacy. Platforms die draaien op Bitcoin en Ethereum zijn de norm geworden voor een wereldwijd publiek dat de principes van DeFi omarmt.
Toch staat Nederland, ondanks de legalisering van de online gokmarkt in 2021, volledig aan de zijlijn van deze innovatiegolf. De gereguleerde markt is een strikt fiat-ecosysteem, waar de euro de onbetwiste koning is. Dit roept een diepere vraag op dan alleen ‘waarom mag het niet?’. Welke fundamentele technologische en financiële fricties creëren deze onoverbrugbare digitale kloof tussen de principes van crypto en de eisen van de Nederlandse regelgeving?
De opkomst van de gedecentraliseerde speelvloer
Om de Nederlandse situatie te begrijpen, moeten we eerst de aantrekkingskracht van het internationale crypto casino-model erkennen. Deze platforms zijn gebouwd op de kernprincipes van blockchaintechnologie. Ze bieden spelers permissionless transacties, wat betekent dat iedereen met een crypto wallet kan meedoen zonder afhankelijk te zijn van traditionele banken. Dit resulteert in significant lagere transactiekosten en een ongekende snelheid.
Bovendien introduceerde blockchain het concept van ‘Provably Fair’ gaming. Dit systeem gebruikt cryptografische hashes om de uitkomst van een spel vast te leggen vóórdat een speler inzet. Na afloop kan de speler met deze data onafhankelijk verifiëren dat het resultaat niet is gemanipuleerd. Deze wiskundige garantie van eerlijkheid is een technologische troef die traditionele online casino’s niet kunnen evenaren. Dit heeft geleid tot een nieuwe generatie internationale platforms die volledig op deze technologie draaien.
Een voorbeeld hiervan is Boomsbet. Dit soort online casino’s biedt een breed scala aan spellen, van slots tot live dealer games, en faciliteert dit met diverse betaalmethoden, waaronder digitale valuta. Ze opereren in een internationaal ecosysteem waar crypto-transacties worden ingezet voor snelle, efficiënte stortingen en opnames, wat de kern van hun bedrijfsmodel vormt.
Transparantie versus traceerbaarheid: een cruciaal verschil
Voor een buitenstaander lijkt het misschien vreemd, want de blockchain is toch juist transparant? Dit is waar het cruciale verschil tussen transparantie en traceerbaarheid naar voren komt. De Ksa en de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) eisen dat een transactie traceerbaar is naar een geverifieerde, reële identiteit.
Op de blockchain zie je dat wallet A een bedrag naar wallet B stuurt, maar niet wie de eigenaar van wallet A is. Hoewel exchanges een KYC-procedure uitvoeren, wordt de link met een identiteit verbroken zodra fondsen naar een non-custodial wallet worden verplaatst. De opkomst van privacy-enhancing technologieën zoals coin mixers en privacy coins als Monero maakt dit probleem voor toezichthouders nog groter. Deze tools kunnen de transactieketen volledig verhullen, wat een nachtmerriescenario is voor elke instantie die witwassen moet tegengaan.
Volatiliteit als operationeel risico, niet alleen als belegging
Het argument van volatiliteit wordt vaak aangehaald, maar het is vooral een onbeheersbaar operationeel risico voor het casino zelf. Een vergund casino moet een stabiele balans voeren in euro’s om te voldoen aan verplichtingen zoals kansspelbelasting en het uitbetalen van winsten.
Het accepteren van crypto zou hun financiële afdeling transformeren in een high-risk trading desk. Ze zouden constant hun crypto-activa moeten hedgen tegen de euro om financiële stabiliteit te garanderen. Daarnaast zou de administratieve last enorm zijn. Elke transactie zou een fluctuerende eurowaarde hebben, wat het berekenen van de dagelijkse omzet en het afdragen van de correcte kansspelbelasting aan de Belastingdienst extreem complex maakt. Voor de Ksa is het ondenkbaar om een vergunninghouder toe te staan dit niveau van marktrisico op zich te nemen.
Een onoverbrugbare kloof?
De uitsluiting van crypto uit de Nederlandse gokmarkt is geen simpele beleidskeuze. Het is het gevolg van een diepgewortelde frictie tussen twee systemen met totaal verschillende filosofieën. Aan de ene kant staat de gedecentraliseerde, wereldwijde wereld van blockchain; aan de andere kant staat het gecentraliseerde, nationale en op strikt toezicht gebaseerde Nederlandse model.
Zolang deze twee werelden technologisch en filosofisch zo ver uit elkaar liggen, blijft de deur gesloten. Een eventuele integratie zou een technologische doorbraak vereisen in gereguleerde digitale identiteiten op de blockchain, wellicht in de vorm van Central Bank Digital Currencies (CBDC’s), of een radicale koerswijziging van de Nederlandse overheid. Voorlopig lijkt geen van beide scenario’s op korte termijn realistisch.
The post Waarom crypto buiten de deur wordt gehouden in de Nederlandse gokmarkt appeared first on Coinliners.nl.