Joost van Buuren schreef deze column. Ik zou daar graag een vervolg op willen schrijven maar dan vanuit een andere invalshoek. Je kunt namelijk op heel verschillende manieren aankijken tegen het huidige fiduciaire fiat geldsysteem. Je zou de oorlog tegen cash ook kunnen zien als een oorlog van de globalisten tegen de mensheid die verworden is tot slaaf van het monetaire systeem. Een soort van koude oorlog tussen bankenkartel en bankrekeninghouders, het is maar hoe je het ziet. Vroeger, en zelfs nu nog, was er dwangarbeid en waren arbeiders ondergeschikt en werden Afrikanen als slaven verhandeld; nu is het niet meer de arbeid maar het geldsysteem dat gebruikers ondergeschikt maakt aan een monetair machtsspel. Geld is meer dan vroeger een pressiemiddel geworden, zie de negatieve rentetarieven. Ooit ruilde men aardappels voor appels en peren en goud en zilver voor rijst en bananen. Dat was toen onze zeehelden via de oceanen op verkenning gingen en thuis kwamen met rijst en kokosnoten. Baar geld was toen in meerdere opzichten van mindere waarde.
Loonzakjes
Tijden veranderen en daarmee ook de waarde van geld. Als betaalmiddel is digitaal geld meer dan contant geld in deze 21ste eeuw van levensbelang. Vooral in de westerse economieën waar we geen ruilhandel kennen zoals dat in ontwikkelingslanden nog het geval is. Daar waar het geld regelmatig aan hyperinflatie ‘lijdt’ is ruilhandel een manier om in levensonderhoud te voorzien. In de westerse landen wordt prestatie beloond met geld en elke maand keurig overgemaakt naar onze digitale bankrekening. Ik herinner mij nog het loonzakje waarin ik een paar honderd gulden aantrof toen op betaaldagen de kassier van het Ontvangkantoor met een tas vol loonzakjes het personeel van het belastingkantoor gelukkig maakte. Een dankbare taak. Het was het contante geld dat hij dagelijks van belastingplichtige burgers aan het betaalloket inde. Een groot deel werd dagelijks te voet naar het Postkantoor gebracht, een klein deel was voor de ‘hardwerkende’ ambtenaren. Later kwam de pantserwagen van “Van Gend en Loos” omdat ergens in den lande een verdwaalde struikrover een geldloper de bosjes in trok. Tijden veranderen.
Storing
Tegenwoordig kunnen we zonder een digitale bankrekening niet leven, tenzij we genoegen nemen met ruilhandel. Je leeft dan als kluizenaar in een ontwikkelde samenleving die totaal afhankelijk is van technologie. Met wat kippen, een koe, een moestuin en wat klusjes voor de dorpelingen zijn er nog enkele tientallen kluizenaars in den lande die zich weten te redden. Soms bekend bij de plaatselijke autoriteiten die af en toe een kijkje nemen of alles in orde is. In sommige dorpen bestaat nog een vorm van nabuurschap. Misschien moeten we deze mensen in ere houden en zouden ze nog eens als voorbeeld kunnen dienen voor de samenleving. Sommigen zijn gemoedsbezwaard, weigeren een bankrekening en weigeren om te betalen voor de verplichte bijdrage aan de Nederlandse volksverzekering. Hun goed recht zou je zeggen, maar ze plaatsen zich buiten de moderne samenleving. De goegemeente leeft volgens de regels van de wet en maakt gebruik van alle voorzieningen die tegenwoordig grotendeels worden aangestuurd door technologie. We willen niet denken aan langdurige stroomuitval, opzettelijke cyberaanvallen, of andere ondenkbare technische storingen. We staan er niet bij stil wat de gevolgen zijn. Geen pinverkeer in de supermarkt, falende flappentapper, geen loonbetaling, enzovoort, enzovoort.
Digitale sturing
We vertrouwen er op dat de overheid de boel onder controle houdt en willen er niet aan denken dat we niet bij ons geld kunnen. In mijn leven heb ik het godzijdank nooit meegemaakt dat ik zonder geld zat. Behalve die keer dat mijn rekening leeg raakte bij een iets te dolle vakantie in Zuid-Frankrijk. Maar aan dat soort incidenten ben je zelfs schuldig. Nee hoor, ik vertrouw op onze overheid. Nog nooit heb ik meegemaakt dat ik niet kon pinnen door langdurige storingen. O ja, daar zeg ik wat. Nog nooit had ik een pandemie meegemaakt en nog nooit een lockdown en een avondklok, terwijl mijn (groot)ouders zelfs twee keer een wereldoorlog meemaakten in hun leven. Nu leven we in andere tijden en vertrouwen we op de overheid en Big Tech met de meest moderne technologie en gaan we zelfs om naar groene energie door gebruik te maken van zon, water en wind. Mooi toch, terug naar de natuur. Was dat maar waar. De distributie en aansturing van de omvangrijke netwerken gaan niet via de lucht en het water maar gebruiken digitaal aangestuurde netwerken.
Sinterklaas bestaat
We roepen graag dat techniek voor niets staat. Maar techniek is nu technologie, aangestuurd door Big Tech en sinds kort ook Big Brother. Hoe groter, hoe beter, toch? Ik vrees van niet. Big Tech en Big Brother zijn samen één en hebben macht. Over digitale systemen en monetaire systemen. Overheid, (centrale) banken, Google, Microsoft, Facebook, sociale media en censuur! Censuur met een uitroepteken. Snapt u de volgorde van opsomming? Zo niet, dan verwijs ik naar de complotdenkers en andere manipulatieve denkers. Vaak zijn het de anders denkenden, de onderzoekers, de wetenschappers, maar niet de mainstreamdenkers, die met hun opvallende ideeën stuiten op revolutionaire theorieën die door critici worden weggewoven naar het rijk der fabelen. Zo geloofde ik vroeger als kind in sprookjes en in Sinterklaas en las ik later boeken over futuristische oorlogvoering tussen vijandige landen die oorlogje speelden met andere wapens dan kanonnen en raketten. Sommige verhalen zijn werkelijkheid geworden en zelfs Sinterklaas bestaat. Dat zijn de centrale banken die gratis geld verstrekken aan Big Tech en hun beleggers. Zwarte Piet was wel nep zo weten we nu dankzij BLM en de censuur van Facebook. En cyberoorlogje voeren, ach dat gebeurt alleen in het klein. Laten we het niet groter maken dan het is.
GW
appeared first on Biflatie.